.Cyanna

Το «Just A Crash» κέρδισε -εκτός από εμάς- το κοινό του Fly Beeyond Festival και του Coca Cola Soundwave. Οι Cyanna είναι τέσσερα αυθεντικά τέκνα της σύγχρονης electro σκηνής, παιδιά του myspace αλλά και fans του Γούντι Αλεν. Ενα συγκρότημα με «περίεργες» επιρροές και μουσική...διαφορετική

_Πώς ξεκινήσατε σαν Cyanna;

Από άρνηση να μεγαλώσουμε άνευ όρων.

_Ποια η πορεία σας από το «άγγιξέ. το» έως τώρα; Γιατί διαλέξατε αρχικά τα ελληνικά και πώς καταλήξατε στα αγγλικά;

Ποτέ δεν διαλέξαμε μια από τις δύο γλώσσες. Ακόμα και όταν ηχογραφήσαμε το «άγγιξέ. το» τα αγγλόφωνα κομμάτια μας ήταν περισσότερα. Αυτή τη στιγμή νιώθουμε ότι η αγγλική γλώσσα μάς εκφράζει καλύτερα και ειδικά στο «Just A Crash» θεματικά. Τίποτα δεν αποκλείεται όμως.

_Το «Just A Crash» άργησε περίπου ένα χρόνο να κυκλοφορήσει. Πού οφείλεται αυτό;

Η δημιουργία του J.A.C. μας βρήκε σε ένα κομβικό σημείο, όχι μόνο σε μουσικό επίπεδο, αλλά και προσωπικό. Το άλμπουμ πέρασε από πολλά στάδια παραγωγής μέχρι να πετύχουμε αυτό που θέλαμε, αφού σε μεγάλο βαθμό αυτό το κράμα ήχων δεν έχει ξαναγίνει και ακόμα και ‘μείς δεν ήμασταν σίγουροι πώς ακριβώς θέλαμε να ακουστεί. Από ‘κει και πέρα έπαιξαν ρόλο και κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες που μας καθυστέρησαν, ειδικά αν σκεφτείς ότι τελικά το άλμπουμ ήταν έτοιμο μερικούς μήνες πριν την κυκλοφορία του.

_Οι στίχοι του «On And On» στην πορεία μεταβλήθηκαν; Γιατί;

Η αλήθεια είναι ότι άλλαξε το πρώτο δίστιχο και το τελευταίο τρίστιχο… Οι νέοι στίχοι «έκατσαν» στο ρυθμό καλύτερα. Πρόκειται για ένα από τα πιο ρυθμικά κομμάτια μας, το οποίο σε σημεία κινείται στα όρια του hip hop και η ρυθμική των στίχων ήταν από την αρχή σπαζοκεφαλιά. Η αφορμή για να αλλάξουν ήταν μια παράκληση του Coca-Cola Soundwave να γίνει πιο «ανάλαφρο» στιχουργικά το κομμάτι, συγκεκριμένα να άλλαζε ο στίχος «we sold our souls for this song» στο δεύτερο chorus. Τελικά αυτός ο στίχος δεν άλλαξε ποτέ γιατί κρίναμε ότι παραήταν σημαντικός και εμείς απλά βρήκαμε ευκαιρία να βελτιώσουμε τους υπόλοιπους.

_Ποια η εμπορική πορεία του «Just A Crash» μέχρι τώρα; Τι θεωρείτε εσείς επιτυχία;

Είναι νωρίς για αποτιμήσεις ακόμα, πάντως είμαστε ευχαριστημένοι. Επιτυχία… Ευτυχία είναι πιο εύκολο να σου πούμε.

_Τελικά τι μουσική παίζετε; Ο όρος dancefloor rock ‘n’ roll κατά πόσο σας εκφράζει;

Το moto αυτό εμφανίστηκε όταν ετοιμάζαμε τα πρώτα demos για το J.A.C. και εξέφραζε τις διαθέσεις που έβγαζαν εκείνα τα πρώτα 2-3 tracks. Στην πορεία όμως αυτό το άλμπουμ κάλυψε ένα πιο ευρύ πεδίο. Γενικά πάντως νομίζουμε πως όσο περνάει ο καιρός η ζυγαριά γέρνει προς το r’n’r, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα απορρίψουμε ποτέ την ηλεκτρονική μας υφή. Οπότε, ναι, μας εκφράζει ακόμα, σαν ένας όρος όμως, που αναφέρεται σε μια αίσθηση, όχι για να περιγράψει συγκεκριμένα κάποιο μουσικό είδος.

_Oπως και να έχει, ο μουσικός σας προσανατολισμός είναι αρκετά ιδιόμορφος για τα ελληνικά δεδομένα. Ποια ακούσματα σας οδήγησαν στο είδος το οποίο εκπροσωπείτε;

Η αντιφατικότητα των ακουσμάτων μας είναι και αυτή που, πιστεύουμε, οδήγησε στη διαμόρφωση της ταυτότητας μας. Για παράδειγμα έχουμε βινύλια AC/DC, αλλά απολαμβάνουμε και παλιές δουλειές του Michael Jackson, χορεύουμε με Kitsune, αγαπάμε παθολογικά τους Alice in Chains και πιστεύουμε πως οι The Knife είναι μια υποτιμημένη μπάντα. Να ακούσεις Woven Hand.

_Με συναυλίες στο εξωτερικό, live στο Mad VMA, την επικράτησή σας στο Coca-Cola Soundwave και υποψηφιότητα στο ελληνικό MTV για τον τίτλο «Best Greek Act» φαίνεται πως έχετε μεγάλο hype. Πού οφείλεται αυτό; Γενικά πιστεύετε ότι παίζει μεγάλο ρόλο το management; Ποιες οι βλέψεις σας για το μέλλον; Μήπως φλερτάρετε με το εξωτερικό;

Η λέξη hype είναι παγίδα από μόνη της. Είναι γεγονός ότι υπάρχει ένα ενδιαφέρον γενικά για την αγγλόφωνη σκηνή και όλα αυτά το επιβεβαιώνουν, αλλά δε νιώθουμε κάποιο hype εμείς και ούτε και θα μας ενδιέφερε κάτι τόσο προσωρινό και αναλώσιμο. Ο,τι έγινε ήταν στα πλαίσια της προώθησης ενός νέου άλμπουμ. Η σημασία του management σε αυτό είναι τεράστια. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις εμπιστοσύνη στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεσαι. Οσο για το εξωτερικό, προς το παρόν το J.A.C. κυκλοφορεί σε Ιαπωνία και Κορέα και βλέπουμε…


ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ
Μετά από… αιώνες αναμονής κρατάμε στα χέρια μας και το δεύτερο άλμπουμ των Cyanna! Μουσικά ακολουθούν την κατεύθυνση του ντεμπούτου τους «άγγιξέ. το», η οποία κινείται πάνω σε κιθαριστικές electro-pop/rock(n´ roll;) φόρμες και απευθύνεται σε ένα πιο mainstream κοινό. Τα τραγούδια -με ελάχιστες εξαιρέσεις- είναι άκρως κολλητικά και ενδείκνυνται για μια radio-friendly σούπα. Αξιόλογη δουλειά, απο τους Cyanna, που -πολύ καλώς- επέλεξαν στο "Just a Crash" να επαναπροσδιοριστούν ως ένα αγγλόφωνο -πια- συγκρότημα.
Τραγούδι-Πρόταση: On and On

Δ.Χ.

=========================
Σύνθεση: Nick Sid (synth, piano), Spyreas Sid (vocals), Louie (guitars), Jason (drums)
Links: www.myspace.com/cyannamercury, cyanna.wordpress.com
=========================

.Sleepin Pillow

_Καταρχάς γεια σας! Σε τι μουσική φάση σας πετυχαίνομε αυτόν τον καιρό;

Παρουσιάζουμε ζωντανά το πρώτο μας άλμπουμ, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι από τη Shift Records και σχεδιάζουμε να γυρίσουμε το δεύτερο κλιπ από αυτή τη δουλειά. Αναβαθμίζουμε το site μας σταδιακά ενώ ήδη είμαστε σε διαδικασία pre production για το επόμενο μας βήμα.

_Πότε και πώς ξεκινήσατε σαν μπάντα;

Ολα ξεκίνησαν το 2004,οταν εγώ (Nomik),ο Aisha Sama και o Rispa αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα project με στόχο τη μουσική σύζευξη δύσης και ανατολής, παρελθόντος και μέλλοντος. Βεβαίως όλα αυτά ήταν πολύ θεωρητικά τότε μες στο μυαλό μας. Στα χρόνια που ακολούθησαν βρεθήκαμε μπροστά σε απίστευτους σκοπέλους, διλλήματα, δυσάρεστες εκπλήξεις.

_Και η δισκογραφική σας δουλειά;

Το «Apples on an orange tree» ηχογραφήθηκε σε 4 διαφορετικά studios μέσα σε τριάμισι χρόνια. Είναι ουσιαστικά ένα κολλάζ εμπνεύσεων, ιδεών, ποιημάτων, ονείρων, στόχων, ιδιοτροπιών… και μέσα απ αυτά τα χρόνια της τριβής με το άλμπουμ και της ολοκλήρωσης του τελικά η μπάντα βρήκε την ταυτότητα της.

_Πώς θα χαρακτηρίζατε οι ίδιοι την μουσική σας; 

Εδώ ακριβώς πρέπει να πω ότι κατά τη γνώμη μας η παραδοσιακή έννοια της μουσικής ταυτότητας ανήκει οριστικά στο παρελθόν. Οι μπάντες, πλέον, δεν αναζητούν διακαώς ν’ ανήκουν σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος για να πετύχουν τρόπο και αναγνωρισιμότητα… Εμείς κάνουμε απλά τη μουσική που μας αρέσει και η μουσικές που μας αρέσουν είναι πολυμορφικές, πολυσυλλεκτικές και άκρως ετερόκλητες.

_Μιλήστε μας για όλα αυτά τα «πέραν-του-καθιερωμένου» στοιχεία της μουσικής σας. Πώς προέκυψαν;

Είμαστε τυχεροί απ’ αυτή την άποψη, που ζούμε στην Ελλάδα γιατί έχουμε από παιδιά τόσα ακούσματα, απ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Απ’ τα blues και το rock ‘n’ roll, την electronica και το punk ως τα ηπειρώτικα και τα τούρκικα. Ετσι όπως εξελίχθηκε η όλη ηχογράφηση, πιστεύω τελικά ότι καταφέραμε να παρουσιάσουμε ένα δίσκο που μπορούμε να πούμε ότι φέρει, έστω και στο ελάχιστο, κομμάτια της ιστορίας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, στοχεύοντας παράλληλα μπροστά.

_Ο τίτλος του ντεμπούτου σας συμβολίζει κάτι;

Το «Apples on an orange tree» είναι για όλους εκείνους που νιώθουν διαφορετικά, για αυτούς που ερευνούν, ενεργούν και που δε χάφτουν μύγες. Είναι γραμμένο για τους ανθρώπους που δε μασάνε από οικογένειες, κοινωνίες, πολιτείες, θρησκείες, και που πάνω τους εφαρμόζεται μεθοδικά και συστηματικά η πανάρχαια μέθοδος της αποπνευματοποίησης. Ομως, το πνεύμα μένει για πάντα ζωντανό και περιμένει τη στιγμή που θα επιστρέψει το φως, τον έρωτα και τη γνώση στα μούτρα των πνευματοκτόνων.

_Εχετε παίξει και στην Καλαμάτα. Πώς ήταν η εμπειρία σας αυτή; Γενικότερα, σε μια συναυλία προσπαθείτε πρωτίστως να κερδίσετε το κοινό σας ή να περάσετε καλά;

Καταρχάς, περάσαμε μια υπέροχη βραδιά και μας εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι υπήρχε στο μαγαζί κόσμος από 35-40 και πάνω, όπου ανταποκρίθηκε πολύ ζεστά στη μουσική μας. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, το νόημα είναι να περνάς καλά μ’ αυτό που κάνεις και να μπορείς να ‘χεις ανθρώπους ν’ αγαπάνε τη μουσική σου.

_Ο Γιάννης Αγγελάκας σε σχετικά πρόσφατη συνέντευξή του υποστήριξε πως τα «πιτσιρίκια» ακολουθούν τις «φόρμες» και πως οι νέοι ήχοι στην Ελλάδα προέρχονται από 40ρηδες και 50ρηδες.Ποια η γνώμη σας;

Δεν συμφωνώ καθόλου. Οι 40ρηδες και οι 50ρηδες σήμερα κάνουν κουμάντο. Εχουν το χρήμα και τη δόξα και το σύστημα στο πλευρό τους. Το καινούργιο, το φρέσκο και το πρωτόγνωρο είναι γνωστό τοις πάσι ότι το φέρουν οι νέοι, οι πιτσιρικάδες, σ’ όλα τα επίπεδα της ζωής. Ετσι και στη μουσική, οι Sex Pistols δεν ήταν εικοσάρηδες όταν έκαναν επανάσταση; Και στην ποίηση, ο Ρεμπώ δεν ήταν μόλις 19 όταν έγραψε την Εποχή στην Κόλαση; Αλλο είναι το πρόβλημα σήμερα. Κανείς δεν δίνει δεκάρα για τους πιτσιρικάδες και γι’ αυτό ευθύνονται οι μεσήλικες που δίνουν τάχα νέους ήχους στον κόσμο, ενώ αυτοί απλά βγάζουν φράγκα. Υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις... Πολύ αξιόλογα πιτσιρίκια εκεί έξω κάνουν εξαιρετικές μουσικές, ας ρίξει κάποιος καμιά σοβαρή ματιά επιτέλους.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ

Μονοπάτια ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση με όργανα και μελωδίες φαινομενικά παράταιρές, αλλά μόνο φαινομενικά που ακροβατούν ανάμεσα στο indie και το παραδοσιακό. Διαφορετικοί, πρωτότυποι και πολλά υποσχόμενοι, μας κέρδισαν κιόλας από την live παρουσία τους στην Καλαμάτα, οπου μας έπεισαν πως έχουν πολλά να πούν ακόμα. Ο δίσκος είναι απολαυστικός αν και μια πιο ορχηστρική παραγωγή θα μου ταίριαζε πιο πολύ στον ήχο τους.

Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια!

Τραγούδι-Πρόταση: "Amplifier in my Heart"

Δ. Χ.

======================

Links: www.sleepinpillow.com / www.myspace.com/sleepinpillow

======================

.Jane Doe

Μετά απο μια μεγάλη διακοπή, η στήλη μας επανέρχεται με νέα συνέντευξη και κριτικές. Αυτή την εβδομάδα φιλοξενουμε τους Jane Doe απο την πολυαγαπημένη Θεσσαλονίκη 'Heaven For Dogs'

_Τι ακριβώς σημαίνει το όνομα σας;

Jane Doe ονομάζουν στις Η.Π.Α. τα πτώματα γυναικών που δεν έχουν πάνω τους κάποιο στοιχείο που να αποκαλύπτει το όνομα τους. Ξαναβαπτίζονται στο θάνατο. Για εμάς είναι μια πολύ ωραία αυλαία που πέφτει μπροστά από τα ονόματα μας και βοηθάει να μην ασχολείται κανείς με εμάς αλλά με αυτά που κάνουμε.

_Ποιες οι προσδοκίες σας από το νέο σας δίσκο και ποια η ανταπόκριση από το κοινό σας; Στην αρχή τον διαθέσατε δωρεάν μέσω internet, σας ωφέλησε αυτό;

Οι προσδοκίες μας τελείωσαν (για την ώρα) όταν τελείωσε ο δίσκος. Αυτό ήταν που θέλαμε να κάνουμε και αυτό έγινε με απόλυτη επιτυχία (μετα μέτρα αυτού που θεωρούμε εμείς επιτυχία). Φυσικά και μας ενδιαφέρει το να φτάσει η δουλειά μας σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται (γι' αυτό άλλωστε διαθέσαμε και το δίσκο δωρεάν, και τα 2500 downloads είναι μεγάλο παράσημο για μας),όμως δεν μπορεί κάποιος να μετρά την ανάγκη του να δημιουργήσει κάτι,οτιδήποτε, με μέτρα και σταθμά που αναλύονται σε πωλήσεις, fans και χρήματα, αυτά είναι για τους Ονιράμα και το Χατζηγιάννη. Και ειλικρινά δεν ξέρω τι σημαίνει 'το κοινό μας', υπάρχουν κάποιοι που τους άγγιξε η μουσική μας,αυτό είναι τεράστιο βάρος και μου αρκεί, δεν θέλουμε να έχουμε δικό μας κοινό, θέλουμε ανθρώπους που απλά βρίσκουν μια φωνή παραπάνω να συμφωνεί με τη δική τους.

_Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τη Run Devil Run και ποια η σχέση σας μέσα στην εταιρία;

Μας πέρασαν από μία οντισιόν και ανάμεσα από τετρακόσιες μπάντες επέλεξαν εμάς. Ήταν σκληρή η δοκιμασία αλλά νομίζω βγήκαμε πιο δυνατοί και με ένα συμβόλαιο εκατομμυρίων. Η σχέση μας είναι όπως όλες οι σχέσεις αφεντικού-υπαλλήλου, μας δίνουν εντολές και εμείς ακολουθούμε: πώς θα ντυθούμε,πόσα ρεφρέν θα έχουν τα τραγούδια μας, ποιος από εμάς θα είναι ο μυστήριος της παρέας και άλλα τέτοια.

_Πείτε μας δυο λόγια για τις πρώτες σας μέρες ως μπάντα.

Δυο λόγια δεν φτάνουν. Όλη η αλήθεια θα μαθευτεί σε μερικά χρόνια που θα κυκλοφορήσει η βιογραφία μας. Έχουμε απ' όλα: αλλαγές μελών,διαφωνίες, τσακωμούς, γυναίκες να μπαίνουν στη μέση, sex, drugs and rock n' roll.Όταν απομυθοποιήθηκαν όλα μέσα στο κεφάλι μας, τότε μπορέσαμε και να δουλέψουμε.

_Αγαπημένες ελληνικές μπάντες και γιατί τις προτιμάτε;

Μας αρέσουν όλα τα συγκροτήματα που αναπνέουν κάπως πιο δροσερά από τα υπόλοιπα: Prefabricated Quartet,Boomstate, Accra Minoa, Bad Mathematics. Σχήματα που πρώτα τους νοιάζει να γεννήσουν πράγματα και μετά να τα μοιραστούν, πρώτα να φιλτράρουν όσα αγαπούν και να τα κάνουν δικά τους και μετά να τα παρουσιάσουν,πράγμα απίστευτα πολύτιμο και δύσκολα πραγματοποιήσιμο.

_Στην Ελλάδα του 2008,κατά πόσο μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας σαν μέλη μιας οικονομικά αυτόνομης μπάντας;

Δεν μπορούμε. Δεν θέλουμε. Αν αρχίσεις να εξαρτάσαι οικονομικά από κάτι μετά πέφτεις στην ανάγκη να το συντηρήσεις. Φυσικά και θέλουμε να μην βάζουμε από τη τσέπη μας και να μην είναι αυτή η πρώτη μας έγνοια όταν θα θελήσουμε να κανονίσουμε πχ μια συναυλία, όμως τα μεγαλύτερα μουσικά εγκλήματα γίνονται επειδή κάποιοι βάλανε κάτω απ' τη λέξη επάγγελμα, τηλέξη τραγουδιστής, μουσικός κ.ο.κ. Με τίποτα δεν κατηγορώ όσους το βλέπουν βιοποριστικά, όμως αφού εμείς μπορούμε ας το κάνουμε έτσι.

_Τι μπορεί να εμποδίσει τον στόχο αυτό;

Τα πάντα. Σε αντίθεση με τη ρήση του Coelho, όταν κάτι το θέλεις πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί εναντίoν σου. Νομίζω όμως πως αυτό είναι και το φυσιολογικό στο σύγχρονο κόσμο, να είσαι εσύ εναντίoν όλων, και μέσα σε όλα να προσπαθείς να κρατήσεις και την όποια ηθική σου. Τα πάντα είναι φτιαγμένα έτσι,και δεν αναφέρομαι μόνο στη μουσική, ώστε λίγο λίγο να νερώνεις το κρασί σου μέχρι να γίνεις ένα με αυτά και να σου αρέσει ή να γίνεις ένα με αυτά και να σιχαθείς τον εαυτό σου. Αν υπάρχει κάτι άλλο; Φυσικά, αλλά είναι τρομερά επώδυνο. Πόσοι είμαστε πυροβάτες σε αυτό τον κόσμο;

_Το πιο τρελό πράγμα που σας έχει συμβεί σε μία συναυλία;

Ξέρω ΄γω; Η διαδικασία μιας συναυλίας είναι από μόνη της μια τρέλα. Εκτίθεσαι και δέχεσαι ριπές από παντού, προσωπικά αν δεν βυθιζόμουν στον κόσμο μου δεν θα το άντεχα. Για άλλου είδους γεγονότα; Να μας περιμένουν φασίστες έξω από εκεί που παίζουμε, να ανεβαίνουν άτομα στη σκηνή και να καταστρέφουν τα πάντα, να μας γιουχάρουν. Συμβαίνουν σε όλους, γιατί όχι και σε εμάς.

_Αν σας πω Heaven For Dogs, τι σας έρχεται στο μυαλό;

Απόγνωση, ηλιαχτίδες, δέρμα, ακροβάτες, χρόνος και πάνω από όλα ένας παράδεισος για σκύλους και μια κόλαση για ανθρώπους.

_Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην ελληνική σκηνή, ποιο θα ήταν αυτό;

Τίποτα απολύτως. Έχουμε αυτά που μας αξίζουν, δυστυχώς εδώπέρα ισχύει το δίπλα στα ξερά καίγονται και τα χλωρά αλλά και το δίπλα στον βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα. Οι μέτριοι είναι πάντα κερδισμένοι.

_Με ποια μπάντα θέλετε οπωσδήποτε να παίξετε;

Μόνο μία; Αν και δεν έχουμε καμία σχέση με τους παρακάτω, θα θέλαμε να ανοίξουμε μια συναυλία τους: Bob Dylan, Residents,Pixies, Sigur Ros.

_Πώς σας φαίνεται στις μέρες μας η indie σκηνή;Νομίζετε ότι έχει οριοθετηθεί ή παραμένει ακόμα ανεξάρτητη;

Εξαρτάται τι θεωρούμε indie. Στην Ελλάδα φυσικά και υφίσταται ο όρος. Τα νούμερα είναι μικροσκοπικά και ταπεινά. Θυμάμαι πως οι Sigur Ros είχαν κερδίσει το βραβείο καλύτερης ανεξάρτητης μπάντας έχοντας πουλήσεις 500.000 αντίτυπα. Εδώ πέρα να κάνεις δεύτερη έκδοση (πες 500-1000 αντίτυπα) είσαι κατευθείαν mainstream. Γελοίες καταστάσεις, γελοίοι όροι, που φαίνεται απασχολούν περισσότερο από το τι μουσική παίζεις. Πουλάς; Είσαι αυτό, δεν πουλάς; Είσαι το άλλο.

_Θα θέλατε να μας πείτε κάτι για τη δημιουργία του artwork σας;

Το καλλιτεχνικό κομμάτι το ανέλαβε ένας πολύ ταλαντούχος νεαρός, ο Ηλίας Αντωνίου, που τον ανακαλύψαμε στο myspace. Λόγω ανακατωσούρας δεν μπήκε ποτέ το όνομα του στο cd,οπότε αισθάνομαι υπόχρεος να τον ευχαριστήσω εδώ και να του ζητήσω συγνώμη.Στον δεύτερο δίσκο θα αναφέρεται στο εξώφυλλο.

Η ιδέα για το πακέτο του cd και το σχέδιο στο εξώφυλλο είναι της Run Devil Run, που κάτι τέτοια τα προσέχει μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Μπράβο στον Ηλία Αντωνίου λοιπόν απίστευτο artwork

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ

Πρίν την έκδοσή του, το Heaven for Dogs είχε αποκτηθεί μέσω downloading και είχε αγαπηθεί απο περίπου 2,500 χρήστες. Άλλο ένα alternative διαμαντάκι απο την ανεξάρτητη, Θεσσαλονικιά, RunDevilRun. Το Heaven for Dogs δέν είναι κάτι ρηξικέλευθο, παρ'όλα αυτά είναι φρέσκο, κολλητικό, και περιέχει μελωδίες αξιοπρόσεκτες. Απαραίτητο για κάθε δισκοθήκη με προσανατολισμό αυτήν τη σκηνή.

Τραγούδι-Πρόταση:The Bank Anthem, My Name Was Always Water

===========================

Links: www.myspace.com/janedoegreek

===========================

.J.Allen

Οι J. Allen ιδρύθηκαν το 2003 στην Λειβαδιά. Πλέον, όμως τους βρίσκουμε στην Αθήνα να ψάχνουν ντράμερ περιμένοντας τον Ακη (φωνή) να τελειώσει το στρατό, ώστε να συνεχίσουν τα μουσικά τους όνειρα. Παρ’ όλα αυτά έχουν ήδη βγάλει ένα demo (The Chair Of Sigmund Freud)-δείγμα της δουλειάς τους και το καλοκαίρι αναμένουμε έναν full-length δίσκο. Επηρεασμένοι από την grunge σκηνή του Seattle αλλά και από εναλλακτικά συγκροτήματα των 90´s, κάνουν πολλές συναυλίες και κερδίζουν τους ακροατές τους.

_Καταρχάς πες μας πώς σχηματιστήκατε.

Αρχίσαμε να παίζουμε στη Λειβαδιά το καλοκαίρι του 2003. Στην αρχή ηχογραφήσαμε ένα ντέμο με 4 κομμάτια από τα οποία κάποια μπήκαν και στο δίσκο. Αυτό το ιστορικό ντέμο υπάρχει κάπου αλλά δεν έχω ιδέα που είναι! (γέλια) Το έχει ο drummer καταχωνιασμένο στην Λειβαδιά!

_Και στην Αθήνα πως καταλήξατε;

Ουσιαστικά μετακομίσαμε όλοι στην Αθήνα για σπουδές. Οργανωθήκαμε και αρχίσαμε να παίζουμε live. Τον τελευταίο καιρό όμως δεν κάνουμε live γιατί έχουν προκύψει κάποια προβλήματα. Δέν μπορούμε να βρούμε με την καμία drummer αν και προς το παρόν έχουμε ψιλοεγκαταλείψει την αναζήτηση drummer. Θα ξαναψάξουμε όταν βγω απο τον στρατο (σ.σ. Ο Ακης σε λίγες μέρες παρουσιάζεται!)

_Πες μας δυο λόγια για τον δίσκο...

Ο δίσκος έχει ολοκληρωθεί από το 2006. Οταν τον ολοκληρώσαμε ψάξαμε για εταιρεία, αλλά στην Ελλάδα όπως όλοι ξέρουμε οι δισκογραφικές δεν ενδιαφέρονται για τέτοιου είδους μουσική και γενικότερα δεν ενδιαφέρονται για alternative συγκροτήματα. Τόσο καιρό ψάχνουμε για εταιρεία αλλά θα τον βγάλουμε μόνοι μας τον δίσκο τελικά. Θα τον ανεβάσουμε αρχικά στο διαδίκτυο δωρεάν και μετά θα τον κυκλοφορήσουμε! Από την άλλη, βέβαια υπάρχουν αρκετά συγκροτήματα που αξίζουν τρελά χωρίς εταιρεία και δίσκο. Μπάντες όπως οι Dead Spawn Disease, Gravity Says I, οι Sun Rain In Life(αυτοί είναι μεγάλοι έχουν και οικογένειες και αρχικά είχαν μια σχετική επιτυχία όταν λέγονταν Teenage Angst) θα μπορούσαν να βγουν προς τα έξω με μεγάλη επιτυχία.

_Πέραν από τα αθηναϊκά σχήματα υπάρχουν κάποια με βάση τη Θεσσαλονίκη ή κάποια άλλη πόλη που να σου αρέσουν;

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα αθηναϊκά και τα πιο βόρεια συγκροτήματα αλλά δεν πιστεύω πως είναι γεωγραφικό το θέμα. Αν μία μπάντα είναι καλή την ακούω από όπου και αν είναι.

Στην Θεσσαλονίκη υπάρχουν πολύ καλές μπάντες, όπως οι Hangover που έχουμε κάνει και live μαζί. Και οι Sleepin Pillow νομίζω είναι από τη Θεσσαλονίκη και είναι πάρα πολύ καλοί.

_Ναι οι Sleepin Pillow έχουν παίξει και στην Καλαμάτα όπως και οι Matisse με τους Rosebleed.

Ναι ε; Τι διάολο; Μόνο εμείς δεν έχουμε παίζει στην Καλαμάτα; (γέλια) Πάντως και οι Rosebleed έχουν ωραία μουσική και είναι άψογοι στα live τους .Είναι και πάρα πολύ καλά παιδιά. Η Ελλάδα έχει ωραία μουσική και σε όλα τα είδη!

_Το Myspace σας βοήθησε;

Πολύ! Πάρα πολύ! Είναι καλό πράγμα για την μουσική το myspace! Από αυτό και μόνο είχαμε προτάσεις για συναυλίες, συλλογές, ακόμα και από ραδιοφωνικούς σταθμούς στο Μεξικό, στην Αγγλία... Αν δεν υπήρχε αυτό δεν θα μας είχε ακούσει κανείς. Και όταν βγάλουμε και τον δίσκο από το Myspace θα τον προωθήσουμε!

_Από συναυλίες τι γίνεται;

Εχουμε παίξει αρκετές συναυλίες στην Ελλάδα και θέλουμε να πάμε και εξωτερικό! Είχαμε κάποιες προτάσεις από εξωτερικό αλλά κάτσε να πάω πρώτα στρατό να τελειώνω και μετά θα την ψάξουμε πιο σοβαρά! Πάντως οι συναυλίες στην επαρχία είναι πιο ωραίες! Εκεί ο κόσμος γουστάρει! Το καλύτερο live που έχουμε κάνει ήταν το πρώτο μας! Ε... ήμασταν και λίγο ψαρωμένοι... (γέλια)

_Στην Λιβαδειά πώς είναι τα πράγματα;

Κοίτα... δεν είναι άσχημα... αναλογικά με τον πληθυσμό έχουμε πολλές μπάντες! Μαθητικές μεν αλλά πολύ καλές!

_Και στην εφηβεία σου, τι μουσική άκουγες στην Λιβαδεια;

Εεεεε....Βασικά είχα τον μεγάλο μου αδερφό (σ.σ.παιζει στους Panx Poutana) και άκουγα καλή μουσικη... Nirvana, Metallica, Pantera... τέτοια!

_Τώρα σαν J. Allen τι κάνετε; Ηχογραφείτε καινούριο υλικό;

Τώρα κάνουμε ένα προσχέδιο του δεύτερου δίσκου... Μία βάση από την οποία τα τραγούδια θα πάρουν την τελική τους μορφή. Αλλά κάτσε να βγάλουμε τον πρώτο δίσκο και να τον προωθήσουμε όσο πρέπει και μετά βλέπουμε! Αν όλα πάνε καλά το "Chair Of Sigmund Freud" θα το βγάλουμε μέχρι το καλοκαίρι. Θα το προμοτάρουμε μέσω myspace, θα προσλάβουμε και τον Ψινάκη (γέλια) και θα δούμε πώς θα πάει!

_Και τα promo του πρώτου δίσκου;

Κοίτα...τα πρόμο έχουμε αποφασίσει να είναι χειροποίητα! Φτιάξαμε artwork, διαλέξαμε και το χαρτί στο οποίο θα τυπώσουμε και τα κόβουμε μόνοι μας. Τα μοιράζουμε στα live μας αλλά τα στέλνουμε και σε όποιον θέλει μέσω της σελίδας μας στο myspace! Εχουμε δώσει περίπου 500 με 600 πρόμο!

_Και το feedback;

Πολύ ενθαρρυντικό!

_Οκ!Νομίζω αυτό ήταν όλο...Καλή επιτυχία σας εύχομαι...

Τελειώσαμε;

_Ναι!

Καλά! Ομως για τέλος έχω να καταγγείλω ότι έρχεται η Μαντόνα να κάνει live και το εισιτήριο έχει 250 ευρώ ΧΩΡΙΣ ΜΠΥΡΑ! ΕΛΕΟΣ! ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ; (...και άλλα γέλια!)

ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ

Το demo που κρατάω στα χέρια μου είναι ένας φέρελπις προάγγελος του επικείμενου full-length: "The Chair Of Sigmund Freud". Οι επιρροές τους από την σκηνή του Seatle είναι εμφανείς αλλά δεν παραμένουν εκεί! Πολλά από τα ριφ τους έχουν πιο stoner καταβολές ενώ σε άλλα σημεία (κυρίως στα ρεφρέν) είναι πολύ πιο μελωδικοί. Ο όρος "New-Grunge" που έχουν υιοθετήσει τα λέει όλα...Αν δεν τους έχετε ακούσει, ήρθε πλέον ο καιρός!

Τραγούδι-Επιλογή: "Marry Me"!

Δ.Χ.

==================

Check out: www.myspace.com/jallenband

==================

.Boomstate

Μπορεί το «Waiting Out There» να μην κάνει ποτέ κάποιο hit, μπορεί οι Boomstate να μην κάνουν ποτέ τις πωλήσεις που κάνει η Παπαρίζου, αλλά η πραγματική αξία του δίσκου που κρατάω στα χέρια μου είναι εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από την εμπορική της. Εξυπνοι στίχοι, πρωτότυπες ενορχηστρώσεις και μελωδίες ταξιδιάρικες. Λυρικοί και επιβλητικοί, αξίζουν ασυζητητί μια θέση στην δισκοθήκη σας…

Τραγούδι-Πρόταση: Tuzla

_Ας τα πάρουμε από την αρχή, πως δημιουργήθηκαν οι Boomstate το 1996 και πώς προέκυψε η ονομασία;

Theo: «Το γκρουπ δημιουργήθηκε όταν δυο μυστήριοι τύποι (Jim Lau και Harry Elektron) συναντήθηκαν για να παίξουν μουσική. Από τότε ως ώρα έχουν περάσει 11 χρόνια και... 500 μέλη. Αν ρωτήσεις τον Jim (φωνή του συγκροτήματος) πώς προέκυψε το όνομα, να είσαι σίγουρη ότι δε θα σου πει! Να σου πω την αλήθεια, εγώ το γουστάρω τόσο που ποτέ δε με απασχόλησε το τι και πώς».

_Μίλησε μου για τη δημιουργία του δίσκου…

«Το 2005, οι Boomstate είναι 3: ο ένας λείπει, οι δύο δεν πτοούνται, γράφουν, γράφουν. Οταν επιστρέφει. ο ΗP Marksman (bass, accordion) στρωνόμαστε. Δημιουργούνται σε πολύ καλές συνθήκες 15-16 κομμάτια υπό αρκετό κρύο, τον ντράμερ σε μυστήρια κατάσταση και υπό ουίσκι. Η RunDevilRun δέχεται να βγάλει το cd. Παρέχει στούντιο, καλή παρέα και ωραία σοκολατάκια… and the rest is history. Α! Το ουίσκι πάει σε όλους, όχι μόνο στον ντράμερ (γέλια)!»

_Η σχέση σας με το myspace;

«Το myspace είχε πλάκα στην αρχή, όταν το βλέπαμε όλοι όπως οι άνθρωποι του ´50 την τηλεόραση. Μετά χάλασε το σκηνικό, πολλά άχρηστα διαφημιστικά μηνύματα, ελάχιστοι που ψάχνονται πραγματικά, και χιλιάδες άλλοι που βάλανε ένα προγραμματάκι και στέλνουν όπου να ’ναι 1000 requests τη μέρα. Δεν έχει πλάκα πια.». 

_Κάνετε συχνά συναυλίες; Υπάρχει ανταπόκριση;

«Τελευταία κάνουμε συχνά. Η διαδικασία μας φαίνεται σαν την πεμπτουσία του να παίζεις μουσική. Ο κόσμος ανταποκρίνεται περισσότερο τελευταία και μας χαροποιεί ιδιαίτερα ότι αυτό συμβαίνει κυρίως εκτός Θεσσαλονίκης».

_Η Θεσσαλονίκη σας έχει βοηθήσει ή θα ήταν καλύτερα να βρίσκεστε στην Αθήνα;

«Η Αθήνα έχει πιο πολλά μέρη, πιο πολύ κόσμο, έχει όμως και πιο πολλά γκρουπ. Κατ’ εμέ όποιος θεωρεί ότι στο χωριό του χάνεται (και η Θεσσαλονίκη μέσα) και θα βρει χαΐρι με τη μια στην Αθήνα, απατάται. Η Θεσσαλονίκη, όπου σχηματίστηκαν οι Boomstate, έχω την εντύπωση ότι τους γουστάρει όσο ακριβώς τη γουστάρουν κι αυτοί».

_Τα περισσότερα συγκροτήματα του χώρου παραπονιούνται για τις δυσκολίες που συναντούν. Θεωρείς ότι έχετε σταθεί τυχεροί; 

«Οχι, χωρίς αυτό να σημαίνει πως μας θεωρώ άτυχους. Από γκρίνια στην Ελλάδα άλλο τίποτα. Από δουλειά όμως... ας μην πω τη λέξη που μου έρχεται. Είμαστε ικανοποιημένοι από την τροπή που έχουν πάρει τα πράματα και θέλουμε να δουλέψουμε για να προχωρήσει η ιστορία ακόμα παραπέρα». 

_Χρησιμοποιείται πολλά και όχι συνηθισμένα όργανα, και δεν δηλώνετε συγκεκριμένο είδος. Δεν νιώθετε την ανάγκη να τείνετε προς το είδος των συγκροτημάτων που σας έχουν επηρεάσει; 

«Να σου πω την αλήθεια κάποιοι από μας χρησιμοποιούν πολύ συγκεκριμένα όργανα για πολύ συγκεκριμένο σκοπό, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που χρησιμοποιούν ό,τι βρουν μπροστά τους. Αν οι ήχοι μας θεωρούνται ασυνήθιστοι δεν ξέρω, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι μας αρέσει να τους ακούμε. Τώρα στα περί είδους... Τραγικό και αστείο χάσιμο χρόνου το να ψάχνει κανείς πώς να ονομάσει κάποια μουσική, υποκειμενικά πάντα. Η “αρχή” του γκρουπ είναι να παίζει ωραία κομμάτια ανεξαρτήτως είδους».

.Infidelity

Οι Infidelity είναι μια μπάντα απο το 

Κιλκίς που αποτελεί αντιπροσωπευτικό 

δείγμα της μουσικής σκηνής που αναπτύσεται στην Βόρειο Ελλάδα. Άν και ξεκίνησαν με το όνειρο να γίνουν ηθοποιοί, τελικά τους κατέκτησε η μουσικη!Και όχι άδικα...

_Πώς απο την υποκριτική καταλήξατε στην μουσικη;

Ξεκινήσαμε έχοντας σαν σκοπό να γίνουμε ηθοποιοί. Η αλλαγή έγινε όταν πήραμε το 97-98 το πρώτο βραβείο μουσικής στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Θεσσαλονίκης που έγινε στο 'Μύλο' για την ταινία 'απο την κόλαση με αγάπη' στην οποία μερικοί απο μάς έπαιξαν κιόλλας.

_Ποιές μπάντες της Ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής θαυμάζατε?Με ποιες θα θέλατε να συνεργαστείτε;

Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που μας αρέσουν. Μερικά απο τα παλιότερα όπως Raining Pleasure, Bokomolech, Closer, Stereo Nova είχαν μεγάλη επιρροή επάνω μας. Μας έμαθαν πολλά γιατι την εποχή που ξεκινάγαμε είχαν ήδη δισκογραφία. Είναι σεβαστοί. Αλλα το καλό είναι οτι υπάρχουν παρα πολλά νέα συγκροτήματα όπως οι Boomstate, Night On Earth...Δεν μπορώ να πώ περισσότερα γιατι μπορεί να αδικήσω πολλούς!

_Τί σας δυσαρεστεί στην σημερινή μορφή της ελληνικής μουσικής σκηνής;

Κοίτα...Τα πράγματα στην Ελλάδα ήταν πάνω κάτω τα ίδια. Τα σκυλάδικα υπήρχαν και τότε και τώρα και δέν νομίζω να εκλείψουν γιατι περνούν απο γενιά σε γενιά ύπουλα, μέσω του υποσυνείδητου. Δέν με ενοχλούν πια. Έτσι και αλλιώς απευθυνόμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό κοινο. Είναι μικρό αλλα πολύτιμο και σκεπτόμενο!

_Το γεγονός οτι βρίσκεστε σε μια μικρη δισκογραφική ποιά θετικά προσφέρει στην δουλειά σας;

Κατ' αρχάς η RunDevilRun και ο Νικόδημος (σ.σ.ο ιδιοκτήτης) δέν μας προσέγγισε σαν πελάτες. Να φανταστείς οτι όταν του ζητήσαμε να κάνουμε συμβόλαιο μας είπε 'Τα συμβόλαια είναι για τους ποδοσφαιριστές!Όχι για τους καλλιτέχνες!'(γέλια). Μας έχει βοηθήσει πολύ όσον αφορά την εξέλιξη μας αλλά απο την άλλη δέν μπορείς να έχεις και μεγάλες απαιτήσεις απο μια μικρη δισκογραφική !Δέν μπορεί να μας γυρίσει video clip η να μας κλείσει περιοδεία στο εξωτερικό αλλα δέν πειραζει!

_Πώς ορίζετε την εμπορική επιτυχία και κατα πόσο σας ενδιαφέρει;

Η επιτυχία είναι ένας όρος σχετικός. Για να είναι ένα συγγρότημα στην Ελλάδα επιτυχημένο πρέπει να πουλήσει δύο χιλιάδες δίσκους και να κάνει πολλές συναυλίες. Για μάς επιτυχία είναι να ακουστούμε όσο το δυνατόν πιο πολύ. Άν για παράδειγμα μετά τον δεύτερο μας δίσκο, που ευελπιστούμε να είναι έτοιμος τον Οκτώβρη, κάνουμε περισσότερες πωλήσεις, περισσότερες συναυλίες και μας γνωρίσει περισσότερος κόσμος, τοτε ναι!Αυτό είναι επιτυχία!Δέν μας ενδιαφέρει να βγούμε στο So You Think You Can Dance!

.Film

O Brian Molko τους επέλεξε, προσωπικά, ως support μπάντα σε εμφάνιση των Placebo στην Ελλάδα. Έχουν συνεργαστεί με πληθώρα καλλιτεχνών, μεταξύ άλλων και οι Iggy Pop και οι Flaming Lips, ενώ αυτό που τους καθιέρωσε ήταν η One-of-a-kind Live παρουσία τους. Μετά τον πρώτο τους δίσκο ">/: No Luggage" , που τους εξασφάλισε πολύ περισσότερους fans, έρχονται τώρα να μας εντυπωσιάσουν, με τον καινούριο τους δίσκο "Angel B"

_ΕΧΕΤΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ ΜΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ. ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΑΣ;

ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ PLACEBO, ΤΟΥΣ FLAMING LIPS ΑΛΛΑ ΚΑΙ, ΤΟΥΣ PURESSENCE ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ !!!

_ΠΟΙΑ, ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ;

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΑΝ ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΣΟ ΩΡΑΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΟΝΟΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ABBIE GALE, MODREC, MENTA, RAINING PLEASURE, CLOSER, ΙLLEGAL OPERATION, MATISSE, 2L8, MARY AND THE BOY, FUZZY NERDS, κ.α KAΘΩΣ ΚΑΙ SOLO ΑRTISTS ΟΠΩΣ ΜΟΝΙΚΑ, JESSICA BELL, κ.α... ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΙΣΩΣ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ "ΜΟΔΑΤΑ" ΣΧΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠ ΕΞΩ..

_ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ Ε.ΤΖΑΒΑΡΑ ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΑΣ;

ΟΙ FILM ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΒΡΕΘΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ,ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΖΙ. ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ. ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΙ. ΕΙΝΑΙ ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

_ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ LINE-UP ΣΑΣ ΤΙ 

ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ; 

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ. ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ STUDIO.. ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ LP, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ. ΑΚΟΥΜΕ ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΤΟ LP ,ΤΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΜΠΑΝΤΑΣ.

_ΠΩΣ ΚΡΙΝΕΤΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΙ ΝΕΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ;

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΕ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ. ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΛΩΣ Ή ΚΑΚΩΣ (ΑΝ ΔΕΝ ΒΑΛΟΥΝ ΜΥΑΛΟ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ…).ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΟ, ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ "ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ" ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ, ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΟΤΕΡΗ, ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΝΕΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ (ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΧΑΜΗΛΑ...) ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ. Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ, ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ.

ΤΟ MYSPACE ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ "ΚΟΙΝΩΝΙΑ" ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ. 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ

Αν είχα να διαλέξω πέντε ως τα πιο αξιοπρόσεκτα και εξαγώγιμα, ελληνικά συγκροτήματα, μέσα σε αυτά θα ήταν, χωρίς πολλές σκέψεις, και οι Film. Εκεί που κάθεστε στο σαλόνι με την" αλτέρνατιβ" κολλητή σου, πέτα στο cd-player το angel b και ρώτα την απο πού νομίζει οτι είναι αυτό το συγκρότημα. Οι Film κερδίζουν εκεί που χάνουν όλα, σχεδόν, τα ελληνικά συγκροτήματα, αλλα και η πληθώρα της ελληνικής καλλιτεχνικής παραγωγής. Είναι φρέσκιοι, επίκαιροι και κάνουν καλά και εμπνευσμένα την δουλειά τους. Ακούστε τους, και τα ξαναλέμε.

====================

Links : www.myspace.com/filmgreece / www.filmband.gr

====================

.Rosebleed

Παρά το γεγονός ότι μετρούν μόλις λίγα χρόνια ύπαρξης, οι Rosebleed έχουν στο ενεργητικό τους ενδιαφέρουσες συνθέσεις και εμφανίσεις σε μεγάλες σκηνές. Με αφορμή την επικείμενη συναυλία μαζί με τους Matisse και τους Καλαματιανούς Junkyard στο Rock Spirit, ο Βασίλης Αυγουστάκης (κιθάρα) και ο Ορέστης Χατζηθεοδώρου (ντραμς) είπαν δύο λόγια στην «μπρίζα».

_Είναι η πρώτη φορά που έρχεστε στην Καλαμάτα;

«Σαν συγκρότημα, ναι είναι η πρώτη μας φορά, αλλά κάποιοι από μας έχουν ξαναέρθει».

_Πώς προέκυψαν οι Rosebleed;

«Ευγνωμονώντας για πολλούς λόγους την τύχη, βρεθήκαμε τον Σεπτέμβριο του 2004 να προβάρουμε μαζί. Από εκεί και μετά ήταν όλα εύκολα καθώς δεθήκαμε αμέσως κι αγαπήσαμε ο ένας τον άλλο. Από το 2006 που συμμετείχαμε στο δεύτερο Schoolwave Festival πραγματικά άλλαξε η ζωή μας σαν μπάντα».

_Η μουσική σας είναι -το λιγότερο- αξιοπρόσεκτη, παρά το γεγονός ότι είστε πολύ νέοι. Πόσο θεωρείτε ότι η πολιτεία προωθεί την μουσική παιδεία στην Ελλάδα;

«Καταρχάς ευχαριστούμε πολύ. Κατά δεύτερον πιστεύουμε ότι ουδέποτε η πολιτεία έχει προωθήσει ουσιαστικά την μουσική παιδεία στην χώρα μας κι αυτό είναι φανερό… Η μουσική είναι ένα τεράστιο τραπέζι που έχει πάνω όλων των ειδών τα φαγητά, μπορείς να φας ό,τι σου σερβίρουν ή να τα δοκιμάσεις όλα μόνος σου και να αποφασίσεις τι σου αρέσει και τι όχι».

_Περιοδεύετε με ένα αρκετά γνωστό συγκρότημα της εναλλακτικής μουσικής, τους Matisse. Αυτή η συνεργασία ήταν κάτι απρόσμενο για εσάς;

«Δεν θα το χαρακτηρίζαμε ακριβώς απρόσμενο, αλλά σίγουρα είναι κάτι το οποίο μας ευχαριστεί ιδιαίτερα».

_Ποιες είναι οι βασικότερες επιρροές σας;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν ακούμε όλοι τις ίδιες μπάντες αλλά γενικότερα ο ήχος μας πιστεύουμε ότι είναι επηρεασμένος από συγκροτήματα όπως The Cure, Radiohead, Pink Floyd, Placebo, Nick Cave & the Bad Seeds, Muse κ.α.».

_Παρατηρείται γενικότερα μια στροφή της νέας γενιάς προς τη λιγότερο διαδεδομένη μουσική. Ξαφνικά εμφανίστηκαν πολλές μπάντες καινοτόμου ύφους, το μονοπώλιο της εμπορικής μουσικής μοιάζει να βάλλεται. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

«Στο ότι ο κόσμος ο οποίος αγαπάει και σέβεται την μουσική ψάχνει συνεχώς για νέα ακούσματα καθώς η εμπορική μουσική με την οποία σε βομβαρδίζουνε τα ΜΜΕ έχει μπει σε γενικές γραμμές σε καλούπι, με αποτέλεσμα να καταφέρνει να ικανοποιεί όλο και λιγότερους ακροατές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εμπορικές δουλειές οι οποίες είναι εξαιρετικές». 

_Με τα τηλεοπτικά shows μαζικής παραγωγής ταλέντων και μουσικών συμφωνείτε;

«Διαφωνούμε κάθετα, είναι κατασκευάσματα μεγάλων οικονομικών και μόνο συμφερόντων με μοναδικό νικητή στο τέλος τις πολυεθνικές και κανένα ουσιαστικό κέρδος για τους διαγωνιζόμενους οι οποίοι είναι απλά γελασμένοι ή για τους ακροατές – κυρίως γι αυτούς. Η κοινωνία μας θα ήταν υγιέστερη χωρίς αυτά».

_Ως προς το ύφος, οι Rosebleed είναι επαναστάτες, ερωτικοί, οργισμένοι, επίκαιροι; Πώς θα χαρακτηρίζατε το ύφος σας;

«Πότε δεν θελήσαμε να βάλουμε όρια στη μουσική μας και να κατηγοριοποιηθούμε. Στόχος είναι πάντα κάτι το καινούργιο, μία πρωτόγνωρη μουσική εμπειρία πρώτα για εμάς και μετά για τους ακροατές μας. Αυτό θέλει πολύ δουλειά βέβαια, φαντασία και αυθεντικότητα. Πιστεύουμε πως, στο σύνολο, η μουσική μας έχει λίγο από όσα ανέφερες από κομμάτι σε κομμάτι. Ανάλογα πάντα με το τι μας ενέπνευσε να γράψουμε το κάθε τραγούδι».

_Θα μου δώσετε έναν λόγο για τον οποίο δεν πρέπει να χάσω το επικείμενο live στη πόλη μας;

Πρώτα απ' όλα παίζεις κι εσύ! (γέλια) Σοβαρά τώρα, οι matisse έχουν κυκλοφορήσει έναν πολύ καλό νέο δίσκο κι όπως είπες κι εσύ είναι ένα αρκετά γνωστό συγκρότημα της εναλλακτικής μουσικής με πολύ δυνατές live εμφανίσεις. Κι από την άλλη είμαστε εμείς που είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με ό,τι μας έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα, αναμένουμε τη κυκλοφορία της πρώτης μας δουλειάς σύντομα και υποσχόμαστε να δώσουμε ό,τι καλύτερο έχουμε on stage. So be there!»

.Abbie Gale

Οι Abbie Gale είναι ένα τετραμελές συγκρότημα, που σχηματίστηκε το 

καλοκαίρι του 2003 στην Πάτρα. Σχετικά σύντομα ηχογραφούν το πρώτο τους album με τίτλο family Life ,το οποίο κυκλοφορεί το καλοκαίρι του 2005 από την VACANT RECORDS .Ο δίσκος αποσπά πολύ καλές κριτικές από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

Το φθινόπωρο του 2007 επανέρχονται με το 2ο album τους, που φέρνει τον τίτλο «2» και που αποτελεί ταυτόχρονα και την παρθενική κυκλοφορία της INNER EAR, μιας ανεξάρτητης και πολλά υποσχόμενης δισκογραφικής εταιρίας.

_ΠΩΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ;

Τα μέλη της μπάντας, ήταν παλιότερα σε διαφορετικά σχήματα, αλλά ξεκινήσαμε το 2003 στην Πάτρα. Το όνομα προέρχεται από ένα λάθος διαβασμένο σύνθημα έναν τοίχο όπου έγραφε ΑΕΚ(γέλια)...ε!...εμείς το διαβάσαμε Αbbie Gale.

_ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΠΩΣ Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΠΑΝΤΑ;

Όλα έχουν σημασία, το πρώτο και πιο βασικό όμως είναι να επικοινωνούν τα μέλη και να περνάνε καλά εντός και εκτός της μπάντας. Η τεχνική αρτιότητα έρχεται δεύτερη, αλλά όσο περνάνε τα χρόνια βελτιώνεσαι και γνωρίζεις το παίξιμο του αλλού

_Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΩΡΙΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ; ΑΝ ΝΑΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΑΥΤΟ;

Η αλλαγή ήρθε από μόνη της. Μέσα απ’ τον καιρό, και τις συναυλίες, άλλαξαν τα ακούσματα μας, άλλαξαν πολλά πράγματα....Επισης ο τρόπος που προσεγγίσαμε τον δίσκο στο στούντιο ήταν πολύ διαφορετικός!

_ΜΙΛΗΣΤΕ ΜΑΣ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΤΟ "DANKO"...

Βασίζεται σε ένα διήγημα για παιδιά.

Οι στίχοι είναι σε ελεύθερη μετάδοση και αναφέρονται στον νεαρό Danko που γεννιέται σε μια φυλή που βρίσκεται στο σκοτάδι και την ξεσηκώνει.

Ο Σωτήρης μας έλεγε γι’αυτό το διήγημα και δουλέψαμε το κομμάτι μες το studio και μας άρεσε. Oπως και το AIR, το ηχογραφούσαμε την τελευταία μέρα στο studio, γράφαμε και δεν ξέραμε καν αν θα το βάλουμε στο δίσκο αλλά τελικά το αποτέλεσμα βγήκε πολύ καλό.

_ΠΩΣ ΠΡΟΕΚYΨΕ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ RAINING PLEASURE;

Με τα παιδία γνωριζόμαστε παρά πολλά χρόνια, μας έχουν βοηθήσει πολύ. Στον καινούργιο δίσκο έπρεπε να γίνει ένα ντουέτο, το συζητήσαμε με το Βασιλικό και το κάναμε με χαρά.

_ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΠΙΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ Η ΤΗΝ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΔΙΣΚΟΥ;

Και τα δύο έχουν την δικιά τους ομορφιά, ο δίσκος είναι κατι που δεν συμβαίνει τόσο συχνα, χρειάζεται δουλειά,χρόνο και προετοιμασία.Ειναι πιο σκληρή διαδικασία. Ενώ το live είναι διαφορετικό, εχεις επαφή με τον κόσμο!!! Αν περνάει καλά θα τραγουδήσει μαζί σου, θα χορέψει αν δεν του αρέσει θα το καταλάβεις…

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ

Ένα από τα καλύτερα Ελληνικά συγκροτήματα του χώρου βγάζει έναν από τους καλύτερους δίσκους τησ σκηνής. Το cd ακούγεται σαν σύνολο, χωρίς να σε κάνει να βαριέσαι. Κολλητικές μελωδίες, ρομαντικοί στίχοι  ενώ η φωνή της EVIRA είναι εξεραιτική. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το LOVESONG, στο οποίο ακούμε την -γνώριμη πλέον- φωνή του Βασιλικού των RAINING PLEASURE, κάτι που σε συνδυασμό με την radio-friendly σύνθεση μεταφράζεται σε ένα εθιστικό, γλυκύτατο τραγούδι. Πέραν όμως από τις πολύ καλές συνθέσεις, το «2» έχει και άριστη παραγωγή, εν αντιθέσει με αυτές που έχουμε συνηθίσει από πολλά εγχώρια συγκροτήματα. Ακούστε το το πρωί της κυριακής, και θα έχετε -εξασφαλισμένα- μια πανέμορφη μέρα

Τραγούδι-Πρόταση: Air

Δαρείος Χαλίλι