Σελίδες

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

.Sleepin Pillow




_Καταρχάς γεια σας! Σε τι μουσική φάση σας πετυχαίνομε αυτόν τον καιρό;
Παρουσιάζουμε ζωντανά το πρώτο μας άλμπουμ, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι από τη Shift Records και σχεδιάζουμε να γυρίσουμε το δεύτερο κλιπ από αυτή τη δουλειά. Αναβαθμίζουμε το site μας σταδιακά ενώ ήδη είμαστε σε διαδικασία pre production για το επόμενο μας βήμα.

_Πότε και πώς ξεκινήσατε σαν μπάντα;
Ολα ξεκίνησαν το 2004,οταν εγώ (Nomik),ο Aisha Sama και o Rispa αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα project με στόχο τη μουσική σύζευξη δύσης και ανατολής, παρελθόντος και μέλλοντος. Βεβαίως όλα αυτά ήταν πολύ θεωρητικά τότε μες στο μυαλό μας. Στα χρόνια που ακολούθησαν βρεθήκαμε μπροστά σε απίστευτους σκοπέλους, διλλήματα, δυσάρεστες εκπλήξεις.

_Και η δισκογραφική σας δουλειά;
Το «Apples on an orange tree» ηχογραφήθηκε σε 4 διαφορετικά studios μέσα σε τριάμισι χρόνια. Είναι ουσιαστικά ένα κολλάζ εμπνεύσεων, ιδεών, ποιημάτων, ονείρων, στόχων, ιδιοτροπιών… και μέσα απ αυτά τα χρόνια της τριβής με το άλμπουμ και της ολοκλήρωσης του τελικά η μπάντα βρήκε την ταυτότητα της.

_Πώς θα χαρακτηρίζατε οι ίδιοι την μουσική σας; 
Εδώ ακριβώς πρέπει να πω ότι κατά τη γνώμη μας η παραδοσιακή έννοια της μουσικής ταυτότητας ανήκει οριστικά στο παρελθόν. Οι μπάντες, πλέον, δεν αναζητούν διακαώς ν’ ανήκουν σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος για να πετύχουν τρόπο και αναγνωρισιμότητα… Εμείς κάνουμε απλά τη μουσική που μας αρέσει και η μουσικές που μας αρέσουν είναι πολυμορφικές, πολυσυλλεκτικές και άκρως ετερόκλητες.






_Μιλήστε μας για όλα αυτά τα «πέραν-του-καθιερωμένου» στοιχεία της μουσικής σας. Πώς προέκυψαν;
Είμαστε τυχεροί απ’ αυτή την άποψη, που ζούμε στην Ελλάδα γιατί έχουμε από παιδιά τόσα ακούσματα, απ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Απ’ τα blues και το rock ‘n’ roll, την electronica και το punk ως τα ηπειρώτικα και τα τούρκικα. Ετσι όπως εξελίχθηκε η όλη ηχογράφηση, πιστεύω τελικά ότι καταφέραμε να παρουσιάσουμε ένα δίσκο που μπορούμε να πούμε ότι φέρει, έστω και στο ελάχιστο, κομμάτια της ιστορίας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, στοχεύοντας παράλληλα μπροστά.



_Ο τίτλος του ντεμπούτου σας συμβολίζει κάτι;
Το «Apples on an orange tree» είναι για όλους εκείνους που νιώθουν διαφορετικά, για αυτούς που ερευνούν, ενεργούν και που δε χάφτουν μύγες. Είναι γραμμένο για τους ανθρώπους που δε μασάνε από οικογένειες, κοινωνίες, πολιτείες, θρησκείες, και που πάνω τους εφαρμόζεται μεθοδικά και συστηματικά η πανάρχαια μέθοδος της αποπνευματοποίησης. Ομως, το πνεύμα μένει για πάντα ζωντανό και περιμένει τη στιγμή που θα επιστρέψει το φως, τον έρωτα και τη γνώση στα μούτρα των πνευματοκτόνων.


_Εχετε παίξει και στην Καλαμάτα. Πώς ήταν η εμπειρία σας αυτή; Γενικότερα, σε μια συναυλία προσπαθείτε πρωτίστως να κερδίσετε το κοινό σας ή να περάσετε καλά;
Καταρχάς, περάσαμε μια υπέροχη βραδιά και μας εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι υπήρχε στο μαγαζί κόσμος από 35-40 και πάνω, όπου ανταποκρίθηκε πολύ ζεστά στη μουσική μας. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, το νόημα είναι να περνάς καλά μ’ αυτό που κάνεις και να μπορείς να ‘χεις ανθρώπους ν’ αγαπάνε τη μουσική σου.




_Ο Γιάννης Αγγελάκας σε σχετικά πρόσφατη συνέντευξή του υποστήριξε πως τα «πιτσιρίκια» ακολουθούν τις «φόρμες» και πως οι νέοι ήχοι στην Ελλάδα προέρχονται από 40ρηδες και 50ρηδες.Ποια η γνώμη σας;


Δεν συμφωνώ καθόλου. Οι 40ρηδες και οι 50ρηδες σήμερα κάνουν κουμάντο. Εχουν το χρήμα και τη δόξα και το σύστημα στο πλευρό τους. Το καινούργιο, το φρέσκο και το πρωτόγνωρο είναι γνωστό τοις πάσι ότι το φέρουν οι νέοι, οι πιτσιρικάδες, σ’ όλα τα επίπεδα της ζωής. Ετσι και στη μουσική, οι Sex Pistols δεν ήταν εικοσάρηδες όταν έκαναν επανάσταση; Και στην ποίηση, ο Ρεμπώ δεν ήταν μόλις 19 όταν έγραψε την Εποχή στην Κόλαση; Αλλο είναι το πρόβλημα σήμερα. Κανείς δεν δίνει δεκάρα για τους πιτσιρικάδες και γι’ αυτό ευθύνονται οι μεσήλικες που δίνουν τάχα νέους ήχους στον κόσμο, ενώ αυτοί απλά βγάζουν φράγκα. Υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις... Πολύ αξιόλογα πιτσιρίκια εκεί έξω κάνουν εξαιρετικές μουσικές, ας ρίξει κάποιος καμιά σοβαρή ματιά επιτέλους.





ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ

Μονοπάτια ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση με όργανα και μελωδίες φαινομενικά παράταιρές, αλλά μόνο φαινομενικά που ακροβατούν ανάμεσα στο indie και το παραδοσιακό. Διαφορετικοί, πρωτότυποι και πολλά υποσχόμενοι, μας κέρδισαν κιόλας από την live παρουσία τους στην Καλαμάτα, οπου μας έπεισαν πως έχουν πολλά να πούν ακόμα. Ο δίσκος είναι απολαυστικός αν και μια πιο ορχηστρική παραγωγή θα μου ταίριαζε πιο πολύ στον ήχο τους.
Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια!
Τραγούδι-Πρόταση: "Amplifier in my Heart"
Δ. Χ.
======================
Links: www.sleepinpillow.com / www.myspace.com/sleepinpillow
======================